น้ำตาแห่งความเวทนา
ท่านอิหม่ามอัลบุคอรีและมุสลิมได้รายงานจากท่านอุซามะห์ อิบนุ ซัยค์ (ร.ฎ.) ว่า บุตรีของท่านศาสนทูต ได้ส่งคนไปหาบิดาของนาง (คือท่านศาสนทูต (صلى الله عليه وسلم) ) เพื่อแจ้งข่าวว่า “บุตรชายของฉันกำลังจะสิ้นใจ ขอให้ท่านมาร่วมอยู่ด้วยเถิด!”
พระองค์จึงทรงส่งคนให้ไปบอกสลามกับนางและกล่าวว่า : “แท้จริงเป็นสิทธิของพระองค์อัลลอฮ สิ่งที่พระองค์ทรงเอา และสิ่งที่พระองค์ทรงประทานให้ และทุกสรรพสิ่ง ณ ที่พระองค์นั้นเป็นไปตามวาระกำหนด ขอเธอจงมีความขันติและมุ่งหวังผลานิสงค์จากพระองค์เถิด” ต่อมานางก็ส่งคนไปหาพระองค์อีก โดยสาบานว่าพระองค์จำต้องมาหานาง พระองค์จึงทรงลุกขึ้นพร้อมกับท่าน ซะอ์ดฺ อิบนุ อุบาดะห์, ท่านมุอ๊าซ อิบนุ ญะบั้ล , ท่านอุบัยย์ อิบนุ กะอ์บ และท่านซัยค์ อิบนุ ซาบิด ตลอดจนสาวกอีกหลายท่าน (ร.ฎ.)
ครั้นเมื่อพระองค์มาถึงเด็กน้อยก็ถูกยกส่งให้พระองค์ พระองค์ก็ทรงนำเด็กน้อยนั่งลงที่ตักและโอบกอดเอาไว้ ลมหายใจของเด็กน้อยเริ่มติดขัด และแล้วตาทั้งสองของพระองค์ก็หลั่งน้ำตาออกมา ท่านซะอ์ดฺ จึงกล่าวขึ้นว่า : โอ้ ท่านศาสนทูตแห่งอัลลอฮ อะไรกันนี่? พระองค์ทรงกล่าวว่า : “นี้คือ ความเมตตาซึ่งพระองค์อัลลอฮ (ซ.บ.) ได้ทรงบันดาลให้มันมีอยู่ในหัวใจของพระผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์จากมวลบ่าวของพระองค์ และอันที่จริงพระองค์จะทรงเมตตาเฉพาะบ่าวของพระองค์ที่มีความเมตตาเท่านั้น”
(คัดจาก ตัรบียะตุ้ลเอาล๊าด 1/56)