นครซามัรรออฺ (سَامَرَّاءُ)

เมืองหนึ่งในประเทศอิรัก ตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำไทกริส (ดิจญ์ละฮฺ) ฝั่งขวาทางตอนเหนือของนครแบกแดด (บัฆดาดฺ) เป็นเขตอำเภอเมืองในจังหวัดซ่อลาฮุดดีน, มีประชากรราว 45,000 คน, สร้างโดยค่อลีฟะฮฺอัลมุอฺตะซิม บิลลาฮฺแห่งราชวงศ์อับบาซียะฮฺ ในปี คศ. 836/ฮ.ศ.221 และตั้งนครแห่งนี้เป็นราชธานีและที่พักของเหล่าทหารชาวเติร์กและขนานนามว่า “ซุรฺร่อ มัน ร่ออา” (سُرَّمَنْ رَأى ) และรุ่งเรืองสุดขีดในรัชสมัยค่อลีฟะฮฺอัลมุตะวักกิล บิลลาฮฺแห่งราชวงศ์อับบาซียะฮฺ

 

ต่อมานครซามัรรออฺ เริ่มเสื่อมลงภายหลังค่อลีฟะฮฺ อัลมุอฺตะมิด บิลลาฮฺ ได้ย้ายราชธานีกลับสู่นครแบกแดดอีกครั้งในปีคศ.892/ฮ.ศ.279, ในนครแห่งนี้มีเขื่อนป้องกันอุทกภัยจากแม่น้ำไทกริสและกักเก็บน้ำเอาไว้ใช้, ส่วนหนึ่งจากโบราณสถานที่สำคัญคือ ปราสาทอัลมุตะวักกิล, หออะซานที่มีบันไดวน และที่ฝังศพของอิหม่ามสองท่านคือ อิหม่ามอะลี อัลฮาดีย์ (ร.ฎ) และอิหม่ามฮะซัน อัลอัสกะรีย์ (ร.ฎ.)