ซัรฺกออฺ อัล-ยะมามะฮฺ (زرقاء اليمامة) หญิงผู้มีสายตาเป็นเลิศ

ในชนเผ่าบะนู นุมัยร์ จากก๊กฮะวาซินซึ่งสืบเชื้อสายถึงท่านอัดนาน มีสตรีนางหนึ่งถูกเรียกขานกันว่า ซัรฺกออฺ แห่งอัล-ยะมามะฮฺ (แคว้นอัน-นัจญ์ดฺ) ชาวอาหรับในยุคก่อนอิสลาม (ญาฮิลียะฮฺ) ยกนางว่าเป็นผู้มีสายตาที่คมชัด สามารถมองเห็นสิ่งที่ไกลๆ ได้อย่างชัดเจนโดยไม่ต้องใช้กล้องส่องทางไกล  ว่ากันว่า นางสามารถมองเห็นเส้นผมสีขาวในน้ำนม และมองคนที่ขี่สัตว์พาหนะซึ่งอยู่ในที่ห่างไกลออกไปในระยะทาง 3 วัน

นางจะคอยเตือนชนเผ่าของนางว่ามีกองทัพกำลังเคลื่อนพลมุ่งมายังชนเผ่าของนางก่อนที่กองทัพนั้นจะเคลื่อนมาถึง ทำให้ชนเผ่าของนางเตรียมพร้อมได้ทันท่วงที และสามารถเอาชนะกองทัพที่บุกมาโจมตีชนเผ่าของนางได้ทุกครั้ง

 

ฝ่ายศัตรูของชนเผ่าบะนู นุมัยร์จึงใช้กลอุบายโดยสั่งให้กำลังพลตัดกิ่งไม้ที่มีใบดกแล้วชูขึ้นเบื้องหน้าในขณะเดินเท้าเพื่อลวงตาให้เห็นในระยะไกลว่ามีต้นไม้เดินได้ เมื่อเดินเข้ามาในระยะที่สายตาของซัรฺกออฺ แห่งอัล-ยะมามะฮฺ มองเห็น นางก็กล่าวแก่ชนเผ่าของนางว่า ฉันเห็นต้นไม้จำนวนมากกำลังมุ่งหน้ามายังพวกท่าน คนในเผ่าก็เห็นว่าเป็นเรื่องตลกที่ต้นไม้จะเดินได้ จึงพากันกล่าวว่า “ซัรฺกออฺ! เธอพูดจาเลอะเทอะ สติปัญญาของเธอเลอะเลือน และสายตาอันเฉียบคมของเธอก็หมดสภาพเสียแล้ว”

 

คนพวกนั้นไม่เชื่อนาง พวกศัตรูจึงเคลื่อนทัพม้ามาถึงที่ตั้งของชนเผ่า และบุกเข้าโจมตีโดยที่ชนเผ่าบะนู นุมัยร์ไม่ทันรับมือต่างจากทุกครั้งที่ผ่านมา พวกศัตรูจับชนเผ่าเป็นเชลย และสังหารซัรฺกออฺพร้อมกับควักลูกตาทั้ง 2 ข้างของนาง พวกเขาก็พบว่าลูกตาของนางเต็มไปด้วยยาใส่ตาที่เรียกว่า อัล-อิษมิด (الإثمد) เนื่องจากซัรฺกออฺใส่ยาทาตาเป็นประจำ

 

กล่าวกันว่าซัรฺกออฺแห่งอัล-ยะมามะฮฺเป็นสตรีชาวอาหรับคนแรกที่ใส่ยาทาตาที่เรียกว่า อัล-อิษมิดนี้ มีตำนานเล่าขานเกี่ยวกับเรื่องราวของนางมากมายในหมู่ชาวอาหรับ และเรื่องเล่าของนางก็มักจะปนเปกับเรื่องของหญิงชาวอาหรับอีกคนนที่ชื่อว่า หะซามิ (حذام) โดยเฉพาะกรณีสายตาที่เฉียบคม มองได้ไกล และบอกข่าวตามความเป็นจริงเช่นเดียวกับซัรฺกออฺแห่งอัล-ยะมามะฮฺ