อัสบาบุนนุซูล | อายะฮฺที่ 130 สูเราะฮฺอัล-บะเกาะเราะฮฺ

 

وَمَن يَرْغَبُ عَن مِّلَّةِ إِبْرَاهِيمَ إِلَّا مَن سَفِهَ نَفْسَهُ ۚ وَلَقَدِ اصْطَفَيْنَاهُ فِي الدُّنْيَا ۖ وَإِنَّهُ فِي الْآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِينَ 

ความว่า “และหาได้มีผู้ใดที่รังเกียจศาสนาของอิบรอฮีมนอกเสียจากผู้นั้นดูแคลนตัวเองว่าโฉดเขลา และแน่แท้เราได้เลือกอิบรอฮีม (ให้เป็นผู้ประกาศสาส์น) ในโลกนี้ และแท้จริงในโลกหน้าเขาย่อมเป็นผู้หนึ่งจากบรรดาผู้ประพฤติดี” 

 

มูลเหตุแห่งการประทาน

อิบนุ อุยัยนะฮฺ กล่าวว่า : มีรายงานมาว่าแท้จริงอับดุลลอฮฺ อิบนุ สลาม (ร.ฎ.) ได้เรียกร้องหลานชายสองคนอันเป็นบุตรพี่น้องของท่าน คือ สละมะฮฺและมุฮาญิรสู่ศาสนาอิสลาม ท่านอับดุลลอฮฺ (ร.ฎ.) กล่าวแก่ทั้งสองว่า : แน่แท้เจ้าทั้งสองก็รู้ว่าแท้จริงอัลลอฮฺ (ซ.บ.) ตรัสไว้ในคัมภีร์เตารอตว่า : แท้จริงข้าได้ส่งนบีผู้มีนามว่า อะหฺมัด จากลูกหลานของอิสหาก (อ.ล.) ฉะนั้น ผู้ใดศรัทธาต่อนบีผู้นั้น เขาย่อมได้รับทางนำและพบทางสว่าง และผู้ใดไม่ศรัทธาต่อนบีผู้นั้น เขาย่อมถูกสาปแช่ง” แล้วสละมะฮฺก็รับอิสลาม ส่วนมุฮาญิรฺดื้อดึงไม่ยอมรับอิสลาม อายะฮฺนี้จึงถูกประทานลงมาในเรื่องของชายผู้นี้ คือมุฮาญิรฺ (ลุบาบุนนุกูล หน้า 27 / อัต-ตัฟสีรฺ อัลมุนีร 1/317)