อัลมุวะฮฺฮิดูน (اَلْمُوَحِّدُوْنَ)

ชนชาติมอรอคโคสายชีอะฮฺ,  มีอัลมะฮฺดีย์  อิบนุ  ตูมัรฺต์เป็นผู้สถาปนาอาณาจักรภายหลังการล่มสลายของพวกอัลมุรอบิฏูน  มีอำนาจปกครองในมอรอคโคและแผ่อำนาจเข้าสู่เอ็นดะลูเซีย  (สเปน)  ฮ.ศ.515-667/ค.ศ.1121-1269  เรียกกันว่า  อัลมุอฺมินียะฮฺ  ซึ่งอ้างถึงอับดุลมุอฺมิน  อิบนุ  อะลีซึ่งเป็นผู้สืบทอดต่อจากอิบนุ  ตูมัรฺต์  และสามารถยึดครองนครมัรรอกิชฺ  จากพวกอัลมุรอบิฏูนได้ในเวลาต่อมา

ส่วนหนึ่งจากบรรดาสุลตอนของพวกอัลมุวะฮฺฮิดูนคือ  อบูยะอฺกู๊บ  ยูซุฟและอบูยูซุฟ  ยะอฺกู๊บ  และเมื่อบุคคลหลังได้สิ้นชีวิตลงอำนาจของพวกอัลมุวะฮฺฮิดูนก็เริ่มเสื่อมลงและสูญเสียอำนาจในเอ็นดะลูเซียภายหลังสมรภูมิอัลอุก๊อบ  (ฮ.ศ.609/ค.ศ.1212)  และพวกฮัฟซียูนก็แยกตนเป็นอิสระในตูนิเซีย  (ฮ.ศ.626/ค.ศ.1228)  บะนู  อับดิลว๊าด  ในนครติลมิซาน  (ฮ.ศ.633/ค.ศ.1235)  และถูกพวกบะนูมีรีนปราบปรามในที่สุด