1. การใช้คำบ่งคุณลักษณะ (صِفَةٌ / نَعْتٌ) ในภาษามลายูนั้น มักจะใช้คำว่าيڠ หรือ يڠد กล่าวตามหลังคำๆที่ต้องการระบุคุณลักษณะ (مَوْصُوْفٌ / مَنْعُوْتٌ)

ตัวอย่าง

توهن يڠد سمبه “พระเจ้าซึ่งถูกเคารพสักการะ”

اورڠ يغ كرجادلاوت “ผู้ประกอบการที่ทะเล”(ชาวประมง)

مريك يڠ مهند اكى “บุคคลผู้มีความประสงค์”

قدرة يڠ سمفرنا “ความสามารถอันสมบูรณ์”

 

يڠتر سبوت دهولو “ที่ถูกกล่าวมาก่อน”

دان بهواسڽ محمد همباڽ يڠ دفيليه دان نبيڽ يڠ دكلس دان فسورهن يڠ درضاي

และแท้จริงมุฮัมหมัดนั้น คือบ่าวของพระองค์ซึ่งถูกคัดเลือก คือนบีของพระองค์ซึ่งถูกคัดสรร และคือศาสนทูตของพระองค์ผู้ถูกพึงพอพระทัย เป็นต้น

2. ในสำนวนภาษามลายูมีการใช้ اسْمُ التَّفْضِيْلِ ในรูป يغترلبه ……. درفد  แปลว่า “ซึ่ง (มาก-น้อย)…..กว่า” แล้วแต่ท้องเรื่อง

ตัวอย่าง

اورڠ ٢ كافر يڠترلبه باپق درفد اورڠ ٢ مؤمن

บรรดาผู้ปฏิเสธนั้นมีมากกว่าบรรดาผู้ศรัทธา

บางทีก็ใช้เฉพาะคำว่า يڠ لبه หรือ يڠ ترلبه โดยไม่มีคำว่า درفد แต่ اِضَافَةٌ ไปยังคำที่ตกอยู่หลัง يڠ لبه หรือ يڠ ترلبه

ตัวอย่าง

بهواسڽ مؤمن يڠ لبه مليا يأيت مؤمن يڠ لبه طاعة اكن الله تعالى ،

دان يڠ لبه مڠيكوت اكن قرآن ، دان اياله يڠ لبه تاكوت اكن الله تعالى

แท้จริงผู้ศรัทธาซึ่งมีเกียรติเป็นที่สุดนั้น คือผู้ศรัทธาซึ่งจงรักภักดีมากที่สุดต่อพระองค์อัลลอฮฺ(..) และเป็นผู้ที่ปฏิบัติตามอัลกุรอ่านมากที่สุด อีกทั้งเขาผู้นั้นคือผู้ซึ่งเกรงกลัวพระองค์อัลลอฮ์(..)มากที่สุด

 

อนึ่งคำว่า مليا ที่ตกอยู่หลังคำว่า يڠ لبه นั้นทำหน้าที่เป็น تَمْيِيْزٌ คือคำที่จำแนกว่าที่สุดดังว่านั้นคือ “เกียรติยศ” (مليا) และคำว่า يڠ لبه ทั้ง ๓ คำที่เหลือนั้น اضافة ไปยังคำที่ตกอยู่หลังจากมัน หรือไม่ก็เป็น تمييز เช่นคำแรกก็ได้

3. คำนามเอกพจน์ (مُفْرَدٌ) ในภาษามลายูจะถูกเปลี่ยนเป็นคำนามพหูพจน์ (جَمْعٌ) ด้วยการเติมคำว่า سگل หรือ ببراف เข้าไปข้างหน้าคำนามเอกพจน์ (مفرد)

ตัวอย่างเช่น

مفرد

جمع

حاجة (ความต้องการ)

سگل حاجة (บรรดาความต้องการ)

فكرجأن (งาน, การกระทำ)

سگل فكرجأن (บรรดางาน,การกระทำ)

لاڠيت (ฟ้า)

سگل لاڠيت (บรรดาชั้นฟ้า)

يڠ ادا (สิ่งที่มี)

سگل يڠ ادا (บรรดาสิ่งที่มี)

حاشية (ข้อมูลแทรก)

ببراف حاشية (บรรดาข้อมูลแทรก)

فركارا (ประการ)

ببراف فركارا (บรรดาประการ)

บางทีในสำนวนมลายูก็ใช้บรรดาคำที่มีความหมายครอบคลุมทุกชนิด,ทุกประเภท (اسْتِغْرَاقُ الْجِنْسِ) อาทิเช่น تيف ٢ ، سكلين เป็นต้น

ตัวอย่าง

سكلين يڠكافر บรรดาผู้ปฏิเสธ

سكلين يڠ هيدوف บรรดาผู้มีชีวิต

سكلين يڠ ماتي บรรดาผู้เสียชีวิต

تيف ٢ بارڠيڠ ทุกๆสิ่ง

تيف ٢ مكلف ทุกๆคนที่เข้าเกณฑ์บังคับ

นอกจากนี้ในสำนวนภาษามลายูยังมีการใช้สำนวนเป็น (تَوْكِيْدٌ) ด้วย อาทิเช่น  مراتاى ، سمواڽ ، سكلينڽ ، سكلين

ตัวอย่าง

برايمان كامى دڠن دمكين ايت سكلين

เราศรัทธาต่อสิ่งดังกล่าวทั้งหมด

مدهمدهن رضا الله تعالى درفد مريكئيت سكلينڽ

หวังความพึงพอพระทัยของพระองค์อัลลอฮ์แก่พวกเขาทั้งหมด

ادافون يڠ لاين درفداڽ سمواڽ لمه

ส่วนสิ่งอื่นนอกจากพระองค์อัลลอฮ์ทั้งปวงนั้นอ่อนแอ

دبڠكيتكن اكنداكو كفد سكلين مأنسى مراتاى

ข้าพเจ้าถูกส่งมายังบรรดามนุษย์โดยรวม

อนึ่งบางทีคำว่า سكلين ก็ถือเป็น مفعول مطلق ได้เมื่อมันถูก إضافة ไปยังคำอาการนามของกริยา (مصدر الفعل)

ตัวอย่าง

مك تاكوت سكلين تاكوت درفد دمكين ايت

ฉะนั้นพึงระวังอย่างยิ่งยวดจากสิ่งดังกล่าว

คำอธิบาย คำว่า سكلين ในประโยคตัวอย่างเป็น مفعول مطلق เพราะถูก إضافة ไปยังคำอาการนามที่มีรูปเหมือนคำกริยา คือคำว่า تاكوت นั่นเอง

คำว่า كدواڽ ที่แปลว่า (ทั้งสองนั้น, ทั้งคู่)ก็ถือเป็นคำเน้น(توكيد) เช่นกัน

ตัวอย่าง

بهواسڽ إسراء دان معراج ايت اداله كدواڽ

فد ماس جاگ دان دڠن روح دان بدن

แท้จริง การอิสรออฺและมิอฺรอจญ์นั้นทั้งคู่(ทั้งสอง)นั้นเกิดขึ้นในช่วงเวลาของการตื่น และเป็นไปด้วยวิญญาณและร่างกาย

ตัวอย่าง

جك سمڤى فد اڠكو ايت اوله تواساله ساتوكدواڽ اتو كدواڽ سكالى

ถ้าหากว่าหนึ่งในสองหรือทั้งสองคนบรรลุสู่ความชราอยู่กับเจ้า

 

4. คำนามที่ถูกเติม س เข้าไปข้างหน้า  จะแปลว่า “อันเดียว, สิ่งเดียว, คนเดียว” ฯลฯ  แล้วแต่รูปคำที่ต้องการบ่งถึง อาทิเช่น

سهارى หนึ่งวัน, วันเดียว

سمالم หนึ่งคืน, คืนเดียว

سسئورڠ หนึ่งคน, คนเดียว

ستاهون หนึ่งปี, ปีเดียว

سبولن หนึ่งเดือน, เดือนเดียว

سكالى หนึ่งครั้ง, ครั้งเดียว

อนึ่ง พยัญชนะ س ที่ถูกเติมเข้าไปข้างหน้าคำจากตัวอย่างที่ผ่านมานั้น ย่อมาจากคำภาษามลายู ساتو ซึ่งแปลว่า “หนึ่ง” หรือ “อันเดียว” ดังนี้

سهارى มาจากคำเต็มว่า ساتو هارى เป็นต้น

5. กริยาคำสั่ง (أَمْرٌ) หรือกริยาที่บ่งถึงการห้าม (نَهْيٌ) ในสำนวนภาษามลายูนั้นมีข้อสังเกตดังนี้

หากเป็นกริยาคำสั่ง(فَعْلُ أَمْرٍ) ให้เติมคำว่า اولهم หรือ اولهكامو เข้าไปข้างหลังคำกริยา อาทิเช่น

بركات اولهمو ท่านจงกล่าว, จงพูด

توليس اولهمو ท่านจงบันทึก, จงเขียน

كتهوى اولهمو ท่านจงทราบ, ท่านจงรู้

سمبهيڠ اولهكامو พวกท่านจงละหมาด

تاكوت اولهكامو พวกท่านจงเกรงกลัว

หากเป็นคำกริยาที่บ่งถึงการห้าม (نهى) ให้เติมคำว่า جاڠن เข้าไปข้างหน้าคำสรรพนาม(ضمير) และข้างหน้าคำกริยา (فعل) อาทิเช่น

جاڠن اڠكو منتأ تولوڠ اكن …. ท่านอย่าได้ขอความช่วยเหลือต่อ ….

…جاڠن اڠكو تاكوت اكن … ท่านอย่าได้เกรงกลัวต่อ ..

جاڠن كامو عبادتكن ……… พวกท่านอย่าได้อิบาดะฮฺ …….

جاڠن كاموايكوت ………… พวกท่านอย่าได้ติดตาม ………

เป็นต้น

6. ในภาษามลายูมีการใช้ ڽ ซึ่งเป็นสรรพนาม (ضمير) อยู่บ่อยครั้ง ฉะนั้นเมื่อมีคำว่า ڽ ถูกกล่าวมาในประโยคจะต้องหาที่กลับ ซึ่งเป็นคำนามที่ปรากฏชัด (اسْمٌ ظَاهِرٌ)

ตัวอย่าง

بهوا الله تعالى تياد سؤمفامڽ سسوات

แท้จริงพระองค์อัลลอฮฺ(..)นั้น ไม่มีสิ่งใดสิ่งหนึ่งเสมอเหมือนพระองค์

คำอธิบาย คำว่า سؤمفامڽ มี ڽ ถูกกล่าวพ่วงท้าย ต้องหาที่กลับให้แก่คำว่าڽ ซึ่งในประโยคคือ (الله) لَفْظُ الْجَلاَلَةِ อันเป็นคำนามที่ปรากฏชัด (اسم الظاهر)

ตัวอย่าง

دان بهواسڽ محمد همباڽ يڠ دفيليه

และแท้จริงมุฮำหมัด คือบ่าวของพระองค์ที่ถูกคัดเลือก

คำอธิบาย คำว่า همباڽ มี ڽ ถูกกล่าวพ่วงท้าย ต้องหาที่กลับให้แก่คำว่า ڽ ซึ่งในประโยคคือ الله) لفظ الجلالة (อันเป็นคำนามที่ปรากฏชัด (اسم الظاهر)

ตัวอย่าง

دان برمول فركتأنڽ …..

และคำพูดของเขา…………

อธิบาย คำว่า فركتأنڽ มี ڽ ถูกกล่าวพ่วงท้าย ต้องหาที่กลับให้แก่คำว่า ڽ นั่นคือ فڠارڠ (ผู้แต่งหนังสือ) ซึ่งเป็นคำนามที่ปรากฏชัด (اسم الظاهر) โดยมีประโยคเต็มว่า دان برمول فركتـأن فڠارڠ

อนึ่งในบางครั้งผู้แต่งหนังสือมลายูได้สมมติ (تقدير) คำนามที่ปรากฏชัด (اسم الظاهر) ขึ้นมาหลังคำว่า ڽ ก็มี

ตัวอย่าง

دان باگى مريكئيت فد دالمڽ شرگ ….

“และสำหรับพวกเขา(ชาวสวรรค์) ในมันนั้นสวนสวรรค์”

คำอธิบาย คำว่า فد دالمڽ มีคำว่า ڽ ถูกกล่าวพ่วงท้าย และที่กลับของคำว่าڽ นั้นคือคำว่า شرگ (สวนสวรรค์) ซึ่งผู้แต่งได้กล่าวตามหลัง ڽ ไว้แล้ว

อนึ่งบางทีคำว่า ڽ ก็ไม่มีที่กลับ ในกรณีนี้เรียกว่า ضَمِيْرُ الشَّأنِ อาทิเช่น بهواسڽ หรือ هاڽ ساڽ เป็นต้น

7. คำว่า درفد ในบางสำนวนถือเป็น درفد لْلِبَيَانِ หมายถึงเป็นคำแจกแจง หรืออธิบายคำที่ถูกกล่าวมาข้างหน้าให้มีความชัดเจนมากขึ้น

ตัวอย่าง

سگل مريك ٢ يڠبرايمان دڠن خبر يڠ غائب ٢

درفد بڠكية قبور دان شرگ دان نراك

“(คือ) บรรดาผู้ซึ่งศรัทธาต่อข่าวอันเร้นลับ

จากการฟื้นคืนชีพ, สวนสวรรค์ และนรก”

คำอธิบาย คำว่า درفد เป็นคำแจกแจง (بيان) ให้แก่คำว่า خبر يڠ غائب ٢

ตัวอย่าง

دان سگل مريك يڠبرايمان دڠن بارڠ يڠ دتورن كفد اڠكو درفد قرآن

ละ (คือ)บรรดาผู้ซึ่งศรัทธาต่อสิ่งที่ถูกประทานลงมายังท่านจาก คัมภีร์อัลกุรอ่าน

คำอธิบาย คำว่า درفد เป็นคำแจกแจง (بيان) ให้แก่คำว่า بارڠ يڠ دتورن

8. ในกรณีที่มีการกล่าวคำภาษาอาหรับมาก่อน ต่อมาจึงมีคำแปลภาษามลายูตามมา ในกรณีเช่นนี้ให้ถือว่าคำภาษามลายูที่กล่าวตามมาภายหลัง ทำหน้าที่เป็นตัวแทนพ้องกัน (بَدَلٌ مُطَابِقٌ)หรือ คำเชื่อมอธิบาย (عَطْفُ الْبَيَانِ)

ตัวอย่าง

مك مريكئيت تياد كمبالى مريكئيت درفد ضلالة كفد هداية درفد سسة كفد فرتنجوق

ดังนั้นพวกเขาจะไม่กลับคืนจากความหลงผิดสู่ทางนำ

คำอธิบาย ประโยค درفد ضلالة كفد هداية นั้นมีความหมายเช่นเดียวกับประโยคหลังคือدرفد سسة كفد فرتنجوق ที่ทำหน้าที่เป็นตัวแทนพ้องกัน (بدل مطابق) หรือ คำเชื่อมอธิบาย (عطف البيان) ให้แก่ประโยคที่ถูกกล่าวมาก่อนแล้ว

ภาษาน่ารู้

ลำดับที่

ภาษาไทย

ภาษามลายู

ความหมาย

รากศัพท์

1

กง

كوڠ

ไม้รูปโค้งที่ตั้งเป็นโครงเรือ

มลายู-จีน

2

กงสี

كوڠسى

ของกลาง , หุ้นส่วน , บริษัท

จีน

3

กงสุล

كو

ผู้แทนของประเทศ

ละติน

4

กถา

كتا ، كات

ถ้อยคำ , เรื่อง , คำกล่าว

บาลี

5

กบาล ,กระบาล

كڤلا

ส่วนกลางของกะโหลกศีรษะ , หัว

บาลี , สันสกฤต

6

กบิล , กระบิล

كابيل

ระเบียบ , แบบ , ทางมลายูใช้เรียกเชือก

ฮินดูสตานี

7

กรรณิกา

كانيگارا

ดอก , ดอกทานตะวัน

สันสกฤต-บาลี

8

กระจง

كچيل

ชื่อสัตว์เคี้ยวเอื้องที่เล็กที่สุดคล้ายกวาง

มลายู

9

กระจิด

كچيك ، كچيل

เล็ก , เล็กน้อย

10

กระจูด

Kerchut

ชื่อไม้ล้มลุก

มลายู

11

กระชัง

كرنچڠ / كاجڠ

กระจาด – บังสาด

ยาวี  (ชวา)

12

กระดาษ

كرتس-قرطس

วัตถุแผ่นบาง ๆ

อาหรับ

13

กระดังงา

كناڠا

ชื่อไม้ต้นมีดอกหอม

มลายู

14

กระจก

كاچ

แก้วที่ทำเป็นแผ่น

บาลี สันสกฤต (กาจ)

15

กระจอกระแจ/งอแง

كوچركاچير

ส่งเสียงดัง , วุ่นวาย

มลายู

16

กระทง

كادڠ

ภาชนะชนิดหนึ่ง

มลายู

17

กระฎุมพี

گدمبى

ชนชั้นต่ำ , ยักษ์ ,ไพร่

ทมิฬ

18

กระบือ

كربو

ควาย

มลายู-เขมร

19

กระพัน

كبل

ทนทานต่อศัสตราวุธ

มลายู

20

กระโดง

كدوڠ

ลำคลองเล็ก ๆ สระ

เขมร-มลายู

21

กระเทย

كدى

คนสองเพศ

22

กริช

خَنْجَر

มีด 2 คม

อาหรับ جِنْجِر

23

กราม

گرهم/گراهم

ฟันที่ใช้บดเคี้ยวอาหาร

24

กะกัง

كاكڠ

พี่ชาย

ชวา – (อิเหนา)

25

กลิ้ง

كليليڠ    giling

กลิ้ง , คลึง , มวน

มลายู

26

กลิงค์

كليڠ

ชาวอินเดียใต้

ทมิฬ

27

โกดัง

گودڠ

ที่เก็บของ

มลายู

28

กัญชา

گنجا

ชื่อไม้ล้มลุก

29

กะละปังหา , กัลปังหา

كلمباهڠ  Kalam pangha

ชื่อสัตว์ทะเล

มลายู

30

กะลาสี

كلاسى

ลูกเรือ , นักเดินเรือ

อิหร่าน  (ขะลาสิ)

31

กะลุมพี

كلوبى

ชื่อปาล์ม

มลายู

32

กุลี

كولى

กรรมกร , คนแบกหาม

33

กะหลาป๋า

كلاڤ

ต้นมะพร้าว

ชวา

34

กะหรี่

كارى

เครื่องแกง

ทมิฬ

35

กะรัง , ปะการัง

كارڠ

สัตว์ทะเล

มลายู

36

กาญจนา

كنچان

ทองคำ

บาลี-สันสกฤต

37

กานดา

كنداوككندا

พี่ชาย , พี่สาว

สันสกฤต

38

การณ์

كران

เหตุ , เค้า , มูล

บาลี-สันสกฤต

39

การย์ , การัณย์

كرجا

หน้าที่ , กิจ , ธุระ

สันสกฤต

40

การุญ , กรุณา

كرنيا-كارونيا

ความกรุณา

บาลี-สันสกฤต

41

กาล

كالا

เวลา , คราว , ครั้ง

บาลี-สันสกฤต

42

การะบุหนิง

كرابونيڠ

ดอกแก้ว

ชวา

43

กาลัด

كالد

แก้วหุง-สายหยุด

ชวา

44

กาสา , กาษา

كاسا

ผ้าชนิดหนึ่ง

ทมิฬ-มลายู

45

กาหลา

كلا

เหมือนดอกไม้

ชวา

46

กำปั่น

كافل

เรือ

มลายู-ฮินดู, สตานี

47

กำพง , กำปง

كمڤوڠ

ท่าน้ำ , ตำบล

เขมร – มลายู

48

กำมังละการ

ตำหนัก

ชวา

49

กำมังวิลิต

ตำหนักในสระ

ชวา

50

กำยาน

Kameyan

วัตถุเครื่องหอม

มลายู

51

กิดาหยัน

كراين

มหาดเล็ก , คนรับใช้

ชวา

52

กุญแจ

گونچى

มลายู

53

กุโนกามอ

كونوكام

ต้นคนทีเขมา

54

กำบัง

ช่อดอกไม้

ชวา

55

กุหนุง

گونوڠ-گونڠ

เขาสูง

ชวา

56

กุหนี

گونى

ถุง – กระสอบป่าน

สันสกฤต

57

เกน

นาง

ชวา

58

ครุฑ

گرودا-گارودا

พญานก

บาลี-สันสกฤต

59

ครุ , ครู

گورو

ผู้สั่งสอนศิษย์

บาลี-สันสกฤต

60

คุณ

گونا

ประโยชน์ , ความดี

บาลี-สันสกฤต

61

คุณ

گوناون

อาถรรพ์

62

คุหา , คูหา

گوا

ถ้ำ , คูหา

บาลี-สันสกฤต

63

เก่ง

كيهيڠ

กล้าหาญ

64

งอแง , แง ๆ

گيگير

ขี้แย , ขี้อ้อน , เสียงดัง

65

จังงัง

جڠڠ

งงงวย

66

เงี่ยน

ايڠين

อยากจัด , กระหายจัด

67

จะปิ้ง – จับปิ้ง

چاڤيڠ

เครื่องปิดที่ลับของเด็กหญิง

มลายู

68

จัณฑ – จัณฑ์

چندل

ดุร้าย , หยาบช้า

บาลี-สันสกฤต

69

จันทร์

چندرا

หญิงงาม

สันสกฤต

70

จักร

چكرا

สิ่งที่มีรูปวงกลม

บาลี-สันสกฤต

71

จักรวาล

چكروالا

บริเวณโดยรอบของโลก

บาลี-สันสกฤต

72

จารีต

چريتا

ประเพณี – เรื่องเล่า

บาลี-สันสกฤต

73

จาระบี

چربى

น้ำมันข้นเหนียว

ฮินดูสตานี

74

จิ้งจก

چيچق

ชื่อสัตว์เลื้อยคลาน

มลายู

75

จิต , เจต

چيتا

ใจ ,สิ่งที่มีหน้าที่รู้ คิด และนึก

บาลี

76

จินดา

چندا

คิด , นึก , สนใจ

บาลี-สันสกฤต

77

จินดาหนา

چندان

ต้นจันทน์

ชวา

78

จินดาหรา

چندارا

ฉลาด

ชวา

79

จินต์

چينتا

คิด , รัก , ปรารถนา

บาลี-สันสกฤต

80

จินดามณี

چينتامانى

แก้วสารพัดนึก

บาลี-สันสกฤต

81

จุติ

چوتى

ตาย – หยุด , เสีย

บาลี-สันสกฤต

82

จุเหลี่ย

چوليا

ชาวอินเดียมุสลิม

83

เจียระไน

چانى

ทำเพชรพลอยให้เป็นเหลี่ยม

ทมิฬ – (จาไณ)

84

โจร

چورى

ขโมย

บาลี-สันสกฤต

85

ฉกรรจ์

چكل

เก่งกาจ,ดุร้าย,กล้าแข็ง

มลายู

86

ฉัตร

چترى

เครื่องสูงคล้ายร่ม

สันสกฤต

87

ฉันทะ , ฉันท์

چينتا٬چندا

พอใจ , รักใคร่

บาลี

88

ฉาย

چهيا

ส่องแสง , รัศมี

89

ชวาล , ชาลา

پالا

รุ่งเรือง , เปลวไฟ

บาลี (ชาลา)

90

ชันชี

جنجى

สัญญา – นัดหมาย

มลายู

91

ชัย

جاى

การชนะ – ความชนะ

บาลี-สันสกฤต

92

ชาคร (ชาคะระ)

چكا

ความตื่นอยู่

บาลี-สันสกฤต

93

ชาตรี

چتريا

นักรบ

94

ชาล

جالا

ตาข่าย , ร่างแห

บาลี-สันสกฤต

95

ชาวี

جاوى

ชาวชวามลายู

96

ชีว – ชีวะ

جيوا

ความเป็นอยู่ , ชีวิต

บาลี-สันสกฤต

97

ซ่าโบะ

سابوق-سمبوق

ผ้าห่ม – เข็มขัด

ชวา

98

ซ่าหริ่ม

ชื่อขนมอย่างหนึ่ง

ชวา

99

เซปักตะกร้อ

سيڨق

ชื่อกีฬาชนิดหนึ่ง

มลายู (เตะ)

100

ดะหมัง

دمڠ

เสนา

ชวา

101

ดาลัด

แก้ว

ชวา

102

ดาหงัน

دڠن

ทำสงคราม , รบศึก

ชวา

103

ตลิง

ต้นอัญชัน

ชวา

104

ตลับ

تلڨا

กล่องเล็ก ๆ

มลายู

105

ตะกร้อ

راگا

ภาชนะสาน – ลูกกลมสานด้วยหวาย

มลายู

106

ตะหนึ่งรัด

เป็นใหญ่

ชวา

107

ตันหยง

تنجوڠ

ดอกพิกุล

ชวา-มลายู

108

ตาราไต

تراتى

ดอกบัว

ชวา

109

ติกาหรัง

เรือนแก้ว

ชวา

110

ติปา

تيمڨا

ตก , หล่น

ชวา

111

ตุนาหงัน

تونڠن

หมั้นไว้ (เพื่อแต่งงาน)

ชวา

112

โต้หลง

تولوڠ

สงเคราะห์ , ช่วย

มลายู

113

โต๊ะ

توء

บัณฑิต , ปู่

มลายู

114

ถัง

توڠ

ภาชนะ , มาตราตวง

มลายู

115

เทพี , เทวี

ديوى

เทวดา , นางพญา

บาลี

116

เทศ , เทศา

ديسا

เขต , ดินแดน

117

โท

دوا

สอง

บาลี-สันสกฤต

118

โทษ

دوسا

ความไม่ดี , ชั่ว , บาป

บาลี-สันสกฤต

119

ธุลี

دولى

ละออง , ฝุ่น

บาลี-สันสกฤต

120

นคร

نگرا – نگرى

เมืองใหญ่ , กรุง

บาลี-สันสกฤต

121

นนตรา

ต้นกระถิน

ชวา

122

นิพพาน

نيروالا

ความสุขอันสูงสุด

บาลี-สันสกฤต

123

โน่น

نون

ที่โน่น

124

นร , นรา

نارا

คน

บาลี-สันสกฤต

125

นรินทร์

نارااندرا

พระราชา

สันสกฤต

126

นรก

نراك

ดินแดนแห่งการลงทัณฑ์

บาลี-สันสกฤต

127

นวาระ

กุหลาบ

ชวา

128

นากาสาหรี

ناگسارى

ดอกสารภี

ชวา

129

นาคา , นาค

ناگ

งู

บาลี-สันสกฤต

130

นาม

نام

ชื่อ

บาลี

131

โนรี

نورى

ชื่อนกชนิดหนึ่ง

132

นะโคดา

نخودا

ลูกเรือ , นักเดินเรือ

133

บายสุหรี

สระน้ำ

ชวา

134

บิกู , บีกู

بيكو

ภิกขุ

ชวา

135

บุพพ-

ڨوربا

ก่อน , ทีแรก , เบื้องหน้า

บาลี-สันสกฤต

136

บุตรีตระสุม

ต้นนางแย้ม

ชวา

137

บุตรี

ڨتر

ลูกผู้หญิง

สันสกฤต

138

บุษบามินตรา

ต้นพุทธรักษา

ชวา

139

บุระ , บุรี

ڨورا-ڨورى

ป้อม , หอ , วัง , เมือง

บาลี

140

บุหงัน , บุหงา

بوڠا

ดอกไม้

ชวา

141

บุหงาประหงัน

ดอกพุทธชาด

ชวา

142

บุหงามลาซอ

بوڠاملاتى

ดอกมะลิลา

ชวา

143

บุหงารำไป

بوڠارمڨى

ดอกไม้ที่ปรุงด้วยเครื่องหอม

ชวา

144

บุหรง

بورڠ-بوروڠ

นก , นกยูง

ชวา

145

บุหลัน

بولن

เดือน , พระจันทร์

ชวา

146

บูชา

ڨوچا

เคารพสักการะ

บาลี-สันสกฤต

147

เบญจ-

ڨنچا

ห้า

บาลี-สันสกฤต

148

เบญจศีล

ڨنچاسيلا

ศีล 5 ข้อ

บาลี-สันสกฤต

149

เบิก

بوك

เปิด

150

ประกฤต์

فكرجا

ทำ

บาลี-สันสกฤต

151

ประการ

فركارا

อย่าง , ชนิด

บาลี-สันสกฤต

152

ประถม

فرتام

ลำดับแรก

สันสกฤต

153

ประตง

โจร

ชวา

154

ประทุษ

بردوسا

ทำชั่ว , ทำเลว

สันสกฤต

155

ประเสบันอากง

วังลูกหลวง , วังหลานหลวง

ชวา

156

ปอเนาะ

فندق

โรงเรียนสอนศาสนา

157

ปะการัง

كارڠ

ชื่อสัตว์ทะเล

มลายู

158

ปะตาปา

นักบวช

ชวา

159

ปะตาระกาหลา

เทวดาผู้ใหญ่

ชวา

160

ปะตานี

فتانى

ชาวนา , ชาวสวน

มลายู

161

ปะเสหรันอากง

วังลูกหลวง

ชวา

162

ปะหนัน

ดอกลำเจียก

ชวา

163

ปะหมันอาหยี

น้า

ชวา

164

ปักษิน , ปักษี

ڤقسى

นก

สันสกฤต

165

ปันจุเหร็จ

ڤنجوريت

โจรป่า , นักรบ

ชวา

166

ปั้นเหน่ง

ڤنديڠ

เข็มขัด

ชวา

167

ปาตี

باتين

ผู้เป็นใหญ่

ชวา

168

ปาเต๊ะ

باتيك

ชื่อผ้าโสร่ง

มลายู

169

ปาเต๊ะ

باتيه

ชื่อตำแหน่งขุนนาง

ชวา

170

ปานิเยน

กระดังงาจีน

ชวา

171

ปาปอหยีสังฆาตา

บิดา-พ่อ

ชวา

172

ผล

ڤهلا

สิ่งที่ได้รับความงอกงาม , เจริญ

บาลี-สันสกฤต

173

พงศา , วงศ์

وڠسا

เชื้อสาย , เทือกเถา

บาลี-สันสกฤต

174

พณิชย์-พาณิชย์

فرنيكا

การค้าขาย

บาลี-สันสกฤต

175

พนิดา , วนิดา

وانيتا

หญิง , หญิงสาว

สันสกฤต

176

พรต

بوات

ปฏิบัติ

บาลี-สันสกฤต

177

พวก

فواق

คน , สัตว์ที่รวมกันเป็นกลุ่ม

178

พุฒิ-วุฒิ

بودى

ความเจริญ , ความดี

บาลี

179

ภาคย์

بهگيا

โชค , โชคดี

บาลี-สันสกฤต

180

ภาชนะ

بيچان

เครื่องใช้สำหรับใส่สิ่งของ

บาลี-สันสกฤต

181

ภาษา-ภาสา

بهاس

คำพูด-ถ้อยคำ

บาลี-สันสกฤต

182

ภูมิ

بومى

แผ่นดิน-ที่ดิน

สันสกฤต

183

มด

سموت

ชื่อแมลง

184

มตะ , มฤตย์

ماتى

ตาย

บาลี-สันสกฤต

185

มนตรี

منترى-مونترى

ที่ปรึกษา , ข้าราชการ

บาลี-สันสกฤต

186

มนุษย์

مأنس

สัตว์ที่รู้จักใช้เหตุผล , คน

บาลี-สันสกฤต

187

มหา

مها

ใหญ่ , ยิ่งใหญ่

188

ประมาณ,ปริมาณ

ڤرما

จำนวน

189

ปรกติ

ڤكرتى

เคยชิน

190

บัณฑิต

ڤنديت

ผู้รู้

บาลี-สันสกฤต

191

บันทึง

บ่นถึง-คอย

ชวา

192

บุษบา

ڤوسڤا

ดอกไม้

บาลี-สันสกฤต

193

มหาราช,มหาราชา

مهاراج

พระเจ้าแผ่นดิน

194

มะตะบะ

مرطابق

ชื่อของกิน

195

มังส- , มังสะ

مڠسا

เนื้อของคนและสัตว์

196

มอระกู่

مركوق

หม้อสูบยาของอาหรับ

ชวา

197

มะงุมมะงาหรา

مڠمبارا

เที่ยวป่า

ชวา

198

มังกร

مڠكارا

สัตว์ในเทพนิยาย

199

มะหัล

مهل-

รัก,แพง,มาก

ชวา

200

มุข

موك

หน้า

201

เมงอะปา

مڠاڤ

ทำไม

มลายู-ชวา

202

มันดี

مندى

อาบน้ำ

มลายู

203

โมง

موڠ

เสียงตีระฆัง

204

มูล

مولا

โคน , ราก , เค้า , ต้น

205

มังหงัน

مڠگر-

ดอกมะพร้าว

ชวา

206

มะวาร

ماور

กุหลาบ

ชวา

207

มะลารอกัน

มะลิซ้อน

ชวา

208

มะลำ-มาลำ

مالم

กลางคืน

ชวา

209

มะดา

متا

ดวงตา

ชวา

210

มะเดหวี

พระมเหสีลำดับที่ 2

ทมิฬ

211

มะตาหะรี

متهارى

ดวงอาทิตย์

ชวา

212

มะตี

ماتى

ตาย

ชวา-สันสกฤต (มฤติ)

213

มายัง

مايڠ

ดอกหมาก

ชวา

214

มายา

ماى

การลวง

บาลี-สันสกฤต

215

มาระ

ماره

โกรธ

ชวา

216

มาศ

امس-مس

ทองคำ

217

มาลาตี

ملاتى

มะลิชนิดหนึ่ง

ชวา

218

มาริ

مارى

มา

ชวา

219

มิงโค

ميڠگو

รอบ 7 วัน – สัปดาห์

ชวา

220

มาส

ماس

เวลา-เดือน-ยุค-สมัย

บาลี-สันสกฤต

221

มินตรา

ต้นกระถิน

ชวา

222

มินตา

مينتأ

ขอโทษ / ขอ

ชวา

223

มิยา

โต๊ะวางของ

ชวา

224

มิรันตี

ต้นดาวเรือง

ชวา

225

มุลุต

مولوت

ปาก

ชวา

226

มุลู

พล

ชวา

227

มุสะ

มุ้ง

ชวา

228

มูลา

مولا

ที่หนึ่ง – ทีแรก

ชวา

229

เมฆ , เมฆา

ميگا

ไอน้ำที่รวมตัวในอากาศ

บาลี-สันสกฤต

230

เมน

ماين

เล่น

ชวา

231

โมรี

مورى

ผ้าชนิดหนึ่ง

ฮินดูสตานี

232

โมทนา

บันเทิง ยินดี

ชวา

233

ภักดี-ภักติ

بقتى

จงรัก , ทำดี

บาลี-สันสกฤต

234

พินาศ

بناس

เสียหาย

บาลี-สันสกฤต

235

ย่องเหง็ด

จ้องหน่อง

ชวา

236

ยะหิทา

เย็บ

ชวา

237

ยะงันจะคับ

جاڠن جاكف

พูดไม่ได้ – อย่าพูด

ชวา

238

ยังกะหลา

ต้นมะตาด

ชวา

239

ยังหยัง

รูปงาม

ชวา

240

ยั่นตะนี

ผ้ามัสลิน

ฮินดูสตานี

241

ยาหยัง

ชนะศัตรู

ชวา

242

ยาหยี

– پاپى

น้องรัก

ชวา

243

ยาหัด

جاهت

ชั่ว – ไม่ดี

ชวา

244

ยิหวา

جيوا

ดวงใจ

ชวา-บาลี

-สันสกฤต

245

รหัส

رهسيا

เหตุลับ-ความลับ

บาลี-สันสกฤต

246

รองเง็ง

ronggeng

ศิลปะการแสดง

มลายู

247

ระเด่น

رادين

นาย , โอรส-ธิดากษัตริย์

ชวา

248

ระตู

راتو

เจ้าเมืองน้อย , กษัตริยา

ชวา

249

ระมา

เหลือบ

ชวา

250

ริปุ-ริปู

ريبوه

ข้าศึก , ปรปักษ์ , คนโกง

บาลี-สันสกฤต

251

รูป

روڤا

สิ่งที่รับรู้ด้วยตา

บาลี-สันสกฤต

252

โรตี

روتى

อาหารชนิดหนึ่ง

253

ระหว่าง

رواڠ

ช่องว่าง

254

รัตนา

رتنا

ของมีค่า

บาลี-สันสกฤต

255

ละกูมานิส

คนที่รัก , คนที่ชอบใจ

ชวา

256

ละคิ

لاگى

ยัง – ยังมีอยู่

257

ละงิด , ลางงิด

لاڠيت

ฟ้า , ชั้นเทวดา

ชวา

258

ละมา

لام

เวลา , กาล

259

ละรี

لارى

แล่นไป

ชวา

260

ละลัด

لالر

แมลงวัน

ชวา

261

ลักษมาณา

لكسامان-لقسمانا

แม่ทัพเรือ

มลายู

262

ลาเง็ด

لگيت-

แม่ทัพ

ชวา

263

ลิเก

การแสดงชนิดหนึ่ง

มลายู

264

เลนหะรี

لاين هارى

ข่าวแรก , วันอื่น

ชวา

265

วนา , พนา

وانا

ป่า

266

วาโมร

คนป่า , คนรำ

ชวา

267

วารวาริ

واراويرى

ดอกชบา

ชวา

268

วารุณ

น้ำดอกไม้

ชวา

269

วิเยน

ขันที

ชวา

270

วิร-วีระ

ويرا

ผู้กล้าหาญ

บาลี-สันสกฤต

271

วิรังรอง

พลับพลึง

ชวา

272

ศงกา , ศังกา

سڠگ

ความสงสัย

บาลี-สันสกฤต

273

ศีล

سيلا

ข้อบัญญัติ

บาลี-สันสกฤต

274

ศุจิ

سوچى

บริสุทธิ์ – สะอาด

บาลี-สันสกฤต

275

ศักดิ-ศักดิ์

سقتى

อำนาจเหนือธรรมชาติ

276

ศัตรู

سترو

ข้าศึก – ปรปักษ์

บาลี-สันสกฤต

277

สวร

سوارا

เสียง

สันสกฤต

278

ลุสา

لوسا

วันมะรืน

ชวา

279

โลก

لوگا

แผ่นดิน , สถานที่

บาลี-สันสกฤต

280

โลภ

لوبا

อยาก , ไม่รู้จักพอ

บาลี-สันสกฤต

281

ลืม

لوفا

หายไปจากความจำ

282

ลาภ

لاب

ของที่ได้ – กำไร

บาลี-สันสกฤต

283

ลำเมาะ

لمه

มีใจอ่อน , เพลีย

284

โลง

لوڠ

หีบบรรจุศพ

285

รส

روسا

สิ่งที่รู้ได้ด้วยลิ้น

บาลี-สันสกฤต

286

รานี

رانى

ราชินี

287

สกล , สากัลย์

سگل-سكلين

รวมกันทั้งหมด

บาลี-สันสกฤต

288

สตรี , อิสตรี

استرى

ผู้หญิง

บาลี-สันสกฤต

289

สงค์

سڠكوت

เกี่ยวข้อง , เกี่ยวพัน

บาลี-สันสกฤต

290

สงสาร

سڠسارا

ความทุกข์ , ความลำบาก

บาลี-สันสกฤต

291

สงสัย

سڠسى

ไม่แน่ใจ , ลังเล

บาลี-สันสกฤต

292

สมุทร

سمودارا

ทะเล

บาลี-สันสกฤต

293

สโรช – สาโรช

سروچا

ดอกบัว

สันสกฤต

294

สวามี – สามี

سوامى

นาย , ผัว

สันสกฤต

295

สัญญา , สัญฌา

سنجا

เวลาเย็น , ค่ำ

บาลี-สันสกฤต

296

สลัด

سلادا

ชื่ออาหาร

297

สลัด

سلت

โจรทะเล , ช่วงแดง

มลายู

298

สลาตัน

سلاتن

ชื่อลมใต้-

มลายู

299

สะบะ

ตะกร้อ

ชวา

300

สไบ

سبى

ผ้าพาดไหล่

201

สะการะ

سكارا

ดอกไม้

ชวา

302

สะการะตาหรา

ดอกกรรณิกา

ชวา

303

สะตาหมัน

ستامن

สานุ

ชวา

304

สังคาตา

พ่อ

ชวา

305

สาระวารี

ดอกการะเกด

ชวา

306

สาระสะมา

ดอกชมพู่

ชวา

307

โศลก

سلوكا

คำประพันธ์ , กวี

บาลี-สันสกฤต

308

สัญชัย

سنجى

309

สักขี

سقسى/سكسى

พยานรู้เห็น

บาลี-สันสกฤต

310

เสีย

سيا٢

311

ทาน

دانا

การให้

บาลี-สันสกฤต

312

ธูป

دوڤا

ควัน , เครื่องหอม

บาลี-สันสกฤต

313

เทียน

ديان

เครื่องที่ใช้จุดไฟ

314

ธรา , ธาตรี

دارت

แผ่นดิน , โลก

บาลี-สันสกฤต

315

สวรรค์

شرگ

บาลี-สันสกฤต

316

ศรี

سرى

สุกใส – งาม , เจริญ

บาลี-สันสกฤต

317

ศรีวิชัย

سرى ويجاى

กษัตริย์ผู้พิชิต

บาลี-สันสกฤต

318

ศรีมหาราชา

سرى مهراج

กษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่

บาลี-สันสกฤต

319

สุข

سوك

ความสบาย , สำราญ

บาลี-สันสกฤต

320

สุขจิต

سوكجيتا

จิตใจสบาย

บาลี-สันสกฤต

321

สุด

سوده

สั้น , หมด , จบ

322

สุจิ

سوچى

สะอาด , หมดจด

บาลี-สันสกฤต

323

สุริยา , สุรีย์ , สูรยา

سوريا

ดวงตะวัน

324

สุกร

سڠكارا

หมู

บาลี-สันสกฤต

325

มงกุฎ

مهكوت

เครื่องสวมยอด

326

สุร-สูร

سورا

ผู้กล้าหาญ – นักรบ

บาลี-สันสกฤต

327

สุเหร่า

سوراو

มัสยิด

มลายู

328

สุราลัย

سورالاى

ที่อยู่ของเทวดา

สันสกฤต

329

แสง

سياڠ

ความสว่าง – กลางวัน

330

โสกาดามา

คนใช้ – ขอเฝ้า

ชวา

331

โสร่ง

ساروڠ

ผ้านุ่งเป็นถุง

มลายู

332

สารถี

سارتى

คนขับรถ –

บาลี-สันสกฤต

333

สิงห์

سيڠا

สิงโต

บาลี-สันสกฤต

334

หงส์-หังส์

اڠسا

นกในเทพนิยาย

บาลี-สันสกฤต

335

หทัย

هاتى

หัวใจ

บาลี-สันสกฤต

336

หนากาสรี

ดอกชบา

ชวา

337

หยังหยัง

งาม

ชวา

338

หุหนิงหงัน

ดอกบานไม่รู้โรย

ชวา

339

อธิราช

اديراج

พระเจ้าแผ่นดิน

สันสกฤต

340

อสัญแดหวา

เทวดา

ชวา

341

อะนะ,อานะ

انق

บุตร

ชวา

342

อังกวด

จ้องหน่อง

ชวา

343

อังสนา

ดอกประดู่

ชวา

344

อันตรา

انتارا

ระหว่าง

บาลี

345

อาเด๊ะ

اديق

น้อง

ชวา

346

อามลก

ملاك

มะขามป้อม

บาลี-สันสกฤต

347

อารุม

ต้นชมพู่น้ำดอกไม้

ชวา

348

อาระ

ارق

เหล้า

ชวา

349

อาศรม

اسراما

ที่อยู่ของนักพรต

บาลี-สันสกฤต

350

อาแสะ

กริช

ชวา

351

อาหรัดกัดติกา

ม้าเร็ว

ชวา

352

อิลู

บัดนี้ – เดี๋ยวนี้

ชวา

353

อุตตมะ

اوتام

สูงสุด – ยิ่ง  – เลิศ

บาลี-สันสกฤต

354

อุตดร, อุตร-อุดม

اوتارا

อุดร

บาลี

355

อุดากัน,อุนากัน

เล็บยาว

ชวา

356

อุตรา

اودارا

ชื่อลมชนิดหนึ่ง

357

อุตสาหะ,อุสสาหะ

اوسها

บากบั่น , พยายาม

บาลี-สันสกฤต

358

อุปมา

اومفما

เหมือน – เปรียบเทียบ

บาลี-สันสกฤต

359

อุสา

เนื้อ

ชวา

360

อุหรับ

اورف

ผงกระแจะจันทน์

มลายู

361

อูฐ

اونتا

ชื่อสัตว์

บาลี-สันสกฤต

362

แอหนัง

اينڠ

นางชี , คนเลี้ยงเด็ก

ชวา

363

ชัด

پات

แจ่มแจ้ง , ประจักษ์

364

ปสาน

ڤاسار/ ڤسار/ فسارا

ตลาด

เปอร์เซีย

365

พัฒนา

فدانا

ทำให้เจริญ

366

คช

گاجه

ช้าง

บาลี-สันสกฤต

* หมายเหตุ คำศัพท์ตัวอย่างในตารางข้างต้นนั้นรวบรวมจากพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.2525 ซึ่งมีการระบุถึงรากศัพท์ที่มาของแต่ละคำนั้นเอาไว้จะเห็นได้ว่าภาษา มลายู-ชวา มีปรากฏอยู่ในพจนานุกรมภาษาไทยมากอยู่พอควร

ทั้งนี้เป็นเพราะด้วยเหตุการณ์ถ่ายทอดและแลกเปลี่ยนภาษาระหว่างกัน โดยอาศัยบทนิพนธ์เรื่องอิเหนาเป็นต้นนั่นเอง – ในขณะเดียวกันก็จะพบว่ารากศัพท์ของคำมลายู-ชวา (ยาวี) นั้นมีความเกี่ยวพันกับภาษาบาลี-สันสกฤตอีกเช่นกัน ซึ่งนั่นก็คงเป็นเพราะอิทธิพลของอารยธรรมอินเดียที่เคยแพร่หลายในดินแดนแถบ แหลมมลายูและหมู่เกาะนุสันตะรา (อินโดนีเซีย) มาก่อนนั่นเอง

——————————— จบบทความ ——————————