อบู อุบัยดะฮฺ อัลบะลันซีย์ (ابوعبيدة البلنسي)

มุสลิม อิบนุ อะฮฺมัด อิบนิ อบีอุบัยดะฮฺ มีฉายาว่า อัลบะลันซีย์ มีคำนำหน้าว่า อบู อุบัยดะฮฺ และรู้จักกันในชื่อ “ซอฮิบุ้ลกิบละฮฺ”เราไม่ทราบว่าเขาเกิดเมื่อใด แต่เขาเสียชีวิตในปี ฮ.ศ.296 เขาเป็นพลเมืองของแคว้นอัลอันดะลุส (เอ็นดาลูเซีย) จากเมือง บันลันซียะฮฺ (วาเลนเซีย)

 

อัลบะลันซีย์ ใช้ชีวิตส่วนใหญ่ในการเสาะหาความรู้จากบรรดานักคิดในนครกุรฏุบะฮฺ (โคโดบาฮฺ) ในช่วงเวลาที่นครกุรฏุบะฮฺเป็นศูนย์กลางทางวิชาการในอันดะลุส (สเปน) แต่ต่อมาเขาก็เดินทางสู่ดินแดนซีกตะวันออกของโลกอาหรับเพื่อประกอบพิธีฮัจย์ และที่นั่นเขาได้พบปะกับบรรดานักวิชาการในด้านศาสนศาสตร์ทั้งในนครมักกะฮฺและนครมาดีนะฮฺ และฝากตัวเป็นศิษย์กับนักวิชาการเหล่านั้น จนกระทั่งเขามีความสันทัดในวิชานิติศาสตร์อิสลามและอัลหะดีษซึ่งผู้คนให้ความยอมรับ

 

อบู อุบัยดะฮฺ อัลบะลันซีย์ เป็นผู้สุขุมคัมภีรภาพ เขาเป็นที่กล่าวขานกันว่าเป็นนักทำละหมาดที่เคร่งครัด เวลาของเขาจะถูกแบ่งระหว่างการศึกษา การค้นคว้าและการละหมาด เขาให้ความสนใจต่อวิชาคำนวณเพราะเขาเชื่อว่า วิชาคำนวณเป็นส่วนหนึ่งจากศาสตร์พื้นฐานที่มีความจำเป็นสำหรับผู้ค้นคว้าในศาสตร์แขนงต่างๆ โดยทั่วไป โดยเฉพาะผู้ค้นคว้าในวิชาดาราศาสตร์ เขาเป็นที่รู้จักกันในหมู่คนร่วมสมัยว่า อัลฮาซิบ (นักคำนวณ) ส่วนสถานภาพของเขาในวิชาดาราศาสตร์นั้น เขาได้เฝ้าดูการโคจรของดวงดาวและเทหวัตถุแห่งฟากฟ้า นอกจากนี้เขายังเป็นนักวิจารณ์ที่กล้าหาญด้วยการอธิบายถึงความผิดพลาดหลายอย่างของนักปราชญ์ชาวอาหรับ-มุสลิมและอื่นๆ อีกด้วย