ความรู้กับทรัพย์สิน
مَنْ قَاسَ بِالْعِلْمِ الثَّرَاءَ فَإِنَّهُ |
فِى حُكْمِه أَعْمَى البَصِيْرَةِ كَاذِبُ
|
اَلعِلْمُ تَخْدِمُهُ بِنَفْسِكَ دَائِمًا |
وَالمالُ يَخْدِمُ عَنْكَ فِيهِ نَائِبُ |
والمالُ يُسْلَبُ أو يَبِيْدُ لِحَادِثٍ |
وَالعِلْمُ لا يُخْشَى عَلَيهِ السَّالِبُ |
والعِلْمُ نَقْشٌ فى فُؤَادِكَ رَاسِخٌ |
والمَالُ ظَلَّ عَنْ فَنَائِكَ ذَاهِبُ
|
هذا على الإنْفَاقِ يَغْزُرُ فَيْضُهُ |
أبَدًا وذلك حِيْنَ تُنْفِقُ نَاضِبُ |
คนใดอุปมานพิพากษาตัดสินอันวิชาความรู้แลนิธิธนสารอีกทั้งสินทรัพย์สรรพเวทนั้นไซร้ความรู้ทุกสิ่งสรรพย่อมจากจรสิ่งนี้เหลือคณาสิ่งนั้นชะรอย |
สมบัติพัสถานบอดสิ้นจักษุตัวท่านตัวแทนต่างท่านมักถูกช่วงชิงห่อนกริ่งเกรงสลักมั่นทรัพย์นั้นไซร้ท่วมท้นเหือดหาย |
เสมอด้วยวิทยาห่อนรู้อุปโยคอุปโภคฤาจารชนในหทัยคราท่านดับสูญทุกคราเมื่อใช้สอย |
คนนั้นหนามุสาวาทาเป็นเนืองนิตย์เป็นโภคินวินาศด้วยอาเพศแย่งฉกชิงจารึกไว้สถาพรมรณาที่ใช้สอยนิรันดรมลายสูญ
|