ความผิดหวังที่จำต้องพลัดพราก

        มีเจ้าชายชาวอาหรับคนหนึ่ง ถูกเรียกขานกันว่า อบู ฮัมซะห์ ได้สมรสกับสตรีนางหนึ่ง โดยปรารถนาเป็นอย่างยิ่งที่จะให้นางกำเนิดบุตรชายแก่ตน แต่ปรากฏว่าสตรีผู้เป็นภรรยาได้ให้กำเนิดบุตรสาวแก่เขา ด้วยเหตุที่ไม่สมหวังดังใจหมาย เขาจึงละทิ้งนิวาสถานของนางและไปพักอาศัยอยู่ที่บ้านอื่น หนึ่งปีให้หลังเจ้าชายผู้นี้ได้ผ่านมายังนิวาสถานของนาง

        ซึ่งครานั้นนางกำลังหยอกล้อกับบุตรสาวของตนและกล่าวบทกวีตัดพ้อเป็นนัยว่า :  “ด้วยเหตุใด อบู ฮัมซะห์ จึงไม่มาหาเรา ทั้งที่เขายังคงอยู่ในบ้านหลังถัดไป ความโกรธเคืองที่เรามิอาจกำเนิดบุตรชายให้ ขอสาบานต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า การณ์นั้นหาได้อยู่ในกำมือของเราไม่  เรานั้นเพียงแต่รับไว้ ซึ่งสิ่งที่พระองค์ทรงประทาน”

        เมื่ออบู ฮัมซะห์ ได้ยินเช่นนั้นก็ได้คิด จึงรุดเข้าไปในนิวาสถานนั้นแล้วบรรจงจุมพิตศีรษะของภรรยาและลูกสาวของตน เขาพึงพอใจต่อการประทานให้ของพระองค์อัลลอฮซึ่งถูกลิขิตไว้แล้ว”

        (คัดจาก ตัรบียะตุ้ลเอาล๊าด 1/58)