وعليكم السلام ورحمة الله و بركاته
คำพูดที่ว่า “ท่านนบี (ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม) ไม่เคยทำ” นั้นเป็นคำพูดแบบกว้าง ๆ ที่ต้องการคำอธิบายในรายละเอียดมากำกับนัยของคำพูดนี้ กล่าวคือ
1.ต้องเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับศาสนกิจ (อิบาดาตฺ) ที่มีรูปแบบเฉพาะ, มีกำหนดเวลาและสถานที่
2.ต้องเป็นเรื่องที่ไม่มีซุนนะฮฺเกาลียะฮฺมารับรอง อาทิ การถือศีลอดวันตาซุอาอฺ ท่านนบี (ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม) ไม่ได้กระทำเพราะท่านเสียชีวิตก่อน แต่มีซุนนะฮฺเกาลียะฮฺมารับรอง การถือศีลอดวันตาซูอาอฺจึงเป็นซุนนะฮฺตามคำพูดที่ท่านตั้งใจเอาไว้ว่าถ้าถึงปีหน้าท่านจะถือศีลอดวันตาซูอาอฺ เป็นต้น
3.ต้องไม่ใช่สิ่งที่มีซุนนะฮฺ อิกรอรียะฮฺ มารับรอง กล่าวคือ เรื่องบางเรื่องท่านนบี (ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม) ไม่ได้ทำแต่มีศอหาบะฮฺบางท่านกระทำต่อหน้าท่านนบี (ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม) หรือท่านรับรู้ถึงการกระทำนั้นโดยที่ท่านมิได้ปฏิเสธ เช่น การกินแย้ เป็นต้น
4.ต้องไม่ใช่เรื่องราวทางโลก (الأمورالدنيوية) ที่เกี่ยวกับพัฒนาการของมนุษย์โดยทั่วไป ซึ่งในเรื่องนี้ให้ใช้หลักการของศาสนาเป็นตัวกำหนดว่าทำได้หรือทำไม่ได้อนุญาตหรือไม่อนุญาตโดยไม่พิจารณาว่าท่านนบี (ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม) ทำหรือไม่? อาทิเช่น การสวมแว่นตา การสวมนาฬิกา การใช้โทรศัพท์มือถือ การนั่งเครื่องบิน เป็นต้น
5.ต้องมิใช่การกระทำที่มีหลักมูลฐานของศาสนามารองรับอยู่แล้ว ดังนั้นการกระทำใด ๆ ที่ไม่มีในสมัยของท่านนบี (ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม) แต่มีหลักมูลฐานของศาสนามารองรับก็ไม่ถือว่าเป็นบิดอะฮฺทางศาสนา อาทิ การสร้างโรงเรียนสอนศาสนา การกำหนดเนื้อหาของวิชาการแขนงต่าง ๆ การสร้างโรงพยาบาล, การพิมพ์อัลกุรอาน เป็นต้น
6.ต้องไม่ใช่เรื่องราวที่นักวิชาการถือว่าเป็นอัล-มาศอลิฮฺ อัล-มุรสะละฮฺ (المصالح المرسلة) เป็นต้น
والله ولي التوفيق