وعليكم السلام ورحمة الله وبركاته
الحمدلله والصلاة والسلام على رسول الله وبعد
ชัยคุลอัซอัร ญาดัลหัก อะลียฺ (ร.ฮ.) ได้สรุปสาระสำคัญในเรื่องที่ถามมานี้ (ซึ่งมีรายละเอียดมากพอสมควร) ว่า “แท้จริงบรรดานักวิชาการฟิกฮฺของมัซฮัยต่างๆ ทั้งหมด – ยกเว้นอิหม่ามอบูหะนีฟะฮฺและบรรดานักวิชาการฟิกฮฺฝ่ายอัซ-ซอฮิรียะฮฺ – ได้อนุญาตให้อ่านอัล-กุรอานในมุศหัฟ (คัมภีร์อัล-กุรอาน) ในขณะปฏิบัติละหมาดสุนนะฮฺโดยเฉพาะละหมาดตะรอวีหฺยามค่ำตืนเดือนเราะมะฎอน
และแท้จริงบรรดานักวิชาการฟิกฮฺของมัซฮับอัล-มาลิกียะฮฺและอัล-หะนาบิละฮฺกล่าวว่า : ไม่อนุญาตให้อ่านอัล-กุรอานจากมุศหัฟในการละหมาดฟัรฎู และนี่เป็นสิ่งที่นักวิชาการฝ่ายนี้ใช้สำนวนในตัวบทต่างๆ ของพวกเขาว่า เป็นที่น่ารังเกียจ (อัล-กะรอฮียะฮฺ)
ส่วนอิหม่ามอบูหะนีฟะฮฺและบรรดานักวิชาการฟิกฮฺฝ่ายอัซ-ซอฮิรียะฮฺ กล่าวว่า : การละหมาดของบุคคลที่อ่านอัล-กุรอานในมุศหัฟนั้นใช้ไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นละหมาดฟัรฎูและสุนนะฮฺ....แล้วท่าน ชัยคุลอัซฮัร (ร.ฮ.) ก็เห็นด้วยกับทัศนะของนักวิชาการฝ่ายนี้ในการวินิจฉัย (ฟัตวา) ทั้งนี้เพื่อให้เกิดความคุชัวอฺ (สมาธิและการสงบนิ่ง) ขึ้นอย่างจริงจัง โดยถือว่าการถือมุศหัฟ การเปิดหน้าของมุศหัฟ และการอ่านจากมุศหัฟเป็นการกระทำที่ก่อให้เกิดความบกพร่องในการมีคุชัวอฺในขณะปฏิบัติละหมาด
และเป็นไปตามที่ฝ่ายอัซ-ซอฮิรียะฮฺกล่าวว่า : ไม่มีตัวบทที่มีรายงานว่าอนุญาตให้อ่านอัล-กุรอานในมุสหัฟในขณะละหมาด....อย่างไรก็ตามประเด็นปัญหาข้อนี้เป็นเรื่องของการวิเคราะห์และการมีความเห็นต่าง การกล่าวอย่างนี้หรืออย่างนั้นย่อมไม่ถูกตำหนิ เพราะไม่มีตัวบทหรืออิจญมาอฺในเรื่องนี้ จึงไม่สมควรคัดค้านต่อผู้ที่ถือตามทัศนะใดจากบรรดาทัศนะเหล่านี้ วัลลอฮุอะลัม... (บุหูษ ว่า ฟะตาวาอิสลามียะฮฺ ฟี เกาะฎอยา อัล-มุอาศิเราะฮฺ เล่มที่ 1/181-182)
والله أعلم بالصواب