อัสลามุอลัยกุม วาเราะห์มาตุลลอฮ์ฮิวาบารอกาตุฮ์ อาจารย์อาลีที่เคารพนับถือยิ่ง
กระผมต้องขออภัยเป็นอย่างยิ่ง ถ้าหากว่าคำถามที่กระผมได้ถามไปนั้น ถ้าหากมีคำพูดใดที่อาจารย์รู้สึกไม่ดี ผมต้องขออาจารย์อภัยให้ผมด้วย ผมไม่ได้มีเจตนาใดๆทั้งสิ้น กระผมกลัวมากๆ และก็ไม่สบายใจเป็นอย่างยิ่ง กลัวว่าอาจารย์จะไม่พอใจผม ยิ่งอาจารย์เป็นผู้รู้ด้วย ผมก็ยิ่งกลัวมากยิ่งขึ้น
การตั้งหัวข้อ \"คำถามคาใจของข้าพเจ้า\" กระผมนึกไม่ออกว่าจะตั้งยังงัย เลยตั้งหัวข้อไปอย่างงั้นเองครับ
ประโยค...\"หวังว่าคุณไม่คาใจอะไรในตัวผมอีก แต่ถ้ายังคาใจในตัวผม ก็ขออย่าได้เป็นกังวล เพราะคุณก็คือคุณ ผมก็คือผม ผมรับผิดชอบตัวเอง คุณก็รับผิดชอบตัวคุณเอง\" และยิ่งด้วยประโยคนี้ กระผมก็ยิ่งรู้สึกทรมานจิตใจเป็นอย่างยิ่ง กระผมหาได้คาใจอาจารย์อันใดไม่
ญาซากัลลอฮูคอยร๊อน กับคำตอบที่อาจารย์ได้เสียสละกรุณาอธิบาย
ผมเองก็เป็นมุสลิมชาฟิอียฺธรรมดาๆ ต่ำต้อยและโง่เขลาคนหนึ่ง และกระผมก็ไม่ได้รับมุบายะฮฺจากเฏาะรีเกาะฮฺศูฟียะฮฺ แต่แค่เป็นคนที่สนใจแนวทางตะเศาวุฟและเฏาะรีเกาะฮเท่านั้นเอง
วิถี (เฏาะรีเกาะฮฺ) และวิธี (กัยฟียะฮฺ) ในการดำเนินชีวิตของ (อาจารย์) อินชาอัลลอฮ์กระผมเองก็จะขออนุญาตินำมาใช้ในการดำเนินชีวิตของกระผมด้วย
ขณะนี้ยังไม่มีคำถามใด หากมีคำถามสงสัยเกิดขึ้น กระผมต้องขออนุญาตถามอาจารย์ในวันหน้า อินชาอัลลอฮ์
สุดท้ายนี้ หากมีสิ่งใดที่ทำอาจารย์รู้สึกระคายใจกับคำพูดใดๆ กระผมขอมาัอัฟทั้งซอเฮรและบาเตน และกรุณาดุอาห์ให้กระผมได้รับความดีและความพึ่งพอพระทัยจากอัลลอฮ์ ทั้งดุนยาและอาคีเราะห์ด้วยครับ
อิสมาอิล บิน มูฮำหมัด ณ ปัตตานี