وعليكم السلام ورحمة الله وبركاته
الحمدلله والصلاة والسلام على رسول الله وبعد
การแข่งขันคือการชิงเอาชนะกัน , ชิงดี , ชิงขึ้นหน้า หรือชิงเอาชนะเพื่อรางวัล ในภาษาอาหรับเรียกการแข่งขันว่าอัส-สิบาก , อัล-มุสาบะเกาะฮฺ (السِّبَاقُ – اَلْمُسَابَقَةُ) ตามมัซฮับอัช-ชาฟิอียฺกำหนดว่า อนุญาตให้แข่งขันด้วยสัตว์ทุกประเภทที่เหมาะสมสำหรับการทำสงครามและการเดินหน้า – ถอยหลัง เช่น ม้า ล่อ และอูฐ เป็นต้น สัตว์ประเภทใดที่ไม่เหมาะสมสำหรับกรณีดังกล่าว ก็ไม่อนุญาตให้นำมาแข่งขัน เช่น วัว นก และอื่นๆ (อัล-ฟิกฮุลมันฮะญียฺ 8/158) ดังมีอัลหะดีษปรากฏเป็นหลักฐานว่า
(( لَاسَبَقَ إِلَّافى خُفًّ , أَوْحَافِرٍ , أونَصْلٍ ))
ความว่า “ไม่มีการชิงเงินรางวัลในการแข่งขันนอกเสียจากในกรณีของสัตว์ที่มีเท้าเช่นอูฐ หรือสัตว์ที่มีกลีบเท้าเช่นม้า หรือในกรณีคมเหล็กของดาบ หอก และธนู เป็นต้น (อบูดาวูด : 2574 , อัต-ติรฺมิซียฺ : 700)
ดังนั้นกรณีการแข่งขันนกเขาชวาเสียงหรือนกกรงหัวจุกเพื่อชิงรางวัลจึงไม่เข้าอยู่ในกรณีการแข่งขันสัตว์ที่อนุญาต เพราะไม่ใช่สิ่งที่เหมาะสมสำหรับการทำสงครามหรือการเดินหน้า-ถอยหลังด้วยการบังคับของผู้ขี่ที่อยู่บนหลังสัตว์ในการแข่งขัน นกเขาชวาหรือนกกรงหัวจุกไม่ใช่สัตว์ประเภทที่นำมาใช้ในการทำสงคราม เสียงของมันก็มิใช่ศัตราวุธที่สามารถสร้างความเสียหายแก่ศัตรูในสนามรบได้ และมันก็ไม่อาจถูกฝึกให้เดินหน้าหรือถอยหลังเช่นเดียวกับวัว
เหตุนี้การแข่งขันนกเขาชวาเสียงและนกกรงหัวจุกจึงเป็นสิ่งที่ไม่อนุญาตตามบัญญัติของศาสนา แต่ถ้าเป็นการประกวด ซึ่งหมายถึงการแข่งขันเพื่อเลือกเฟ้นเอาดี โดยมีการตัดสิน กรณีนี้ถึงแม้ว่าจะมีการแข่งขันแต่ก็มิใช่การแข่งขันตามนิยามทางนิติศาสตร์ หากแต่เป็นการคัดเลือกนกเขาชวาหรือนกกรงหัวจุกที่มีเสียงร้องดีที่สุดตามกฏเกณฑ์ที่ผู้ตัดสินกำหนดไว้ กรณีการประกวดที่ว่านี้น่าจะเป็นสิ่งที่อนุญาตให้กระทำได้
วัลลอฮุอะอฺลัม