อยากทราบประวัติเชคอับดุลกอดีร อันมันดีลีย์ และสายสะนัด  (อ่าน 10829 ครั้ง)

นักศึกษา

  • บุคคลทั่วไป
 salam เรียนถามอาจารย์หน่อยครับ
คือผมอยากทราบประวัติของท่านเชคอับดุลกอดีร  อันมันดีลี ในด้านใช้ชีวิตครอบครัว การเรียนการสอน ครูของท่านที่มีสายสะนัดไปจนถึงท่านนบี และลูกศิษย์ของท่านที่ได้รับการยอมรับ และสายสะนัดการถ่ายทอดความรู้ของอาจารย์เองในการสอนหนังสือปะริสัยจนไปถึงท่านเชคอับดุลกอดีรอ่ะครับ ญาซากัลลอฮุคอยร็อนครับอาจารย์

อาลี เสือสมิง

  • Administrator
  • Hero Member
  • *****
  • กระทู้: 2179
وعليكم السلام ورحمة الله وبركاته

หากอยากทราบประวัติของชัยคฺ อับดุลกิดิร อัล-มันดิลียฺ (ร.ฮ.) ก็สามารถเข้าไปดูในเวบไซด์ของอาจารย์สุโกร ดินอะ (สงขลา) ได้ครับ ส่วนครูของท่านชัยคฺ อับดุลกอดิรฺ (ร.ฮ.) จะมีสายสนัดไปจนถึงท่านนบี (ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม) หรือไม่ ข้อนี้ไม่ทราบได้ ตำราของท่านก็ไม่มีระบุสะนัดเอาไว้ และคงไม่จำเป็นต้องระบุสายสะนัดถึงท่านนบี (ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮะวัลลัม) อีกด้วยกระมัง


เอาแค่หนังสือปะริสัยที่ท่านแต่งเป็นอรรถกถา อะกีดะฮฺ อัฏ-เฏาะหาวียฺว่ามีสายสะนัดถึงอิมามอัฏ-เฏาะหาวียฺ (ร.ฮ.) ซึ่งเสียชีวิตปี ฮ.ศ. 321 หรือไม่ก็คงยากที่จะระบุสะนัดแล้วจะเอาอะไรกันนักหนา คงไม่ต้องลากสะนัดไปจนถึงท่านนบี (ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม) หรอกครับ


หนังสือปะริสัยเขียนจบในตอนเย็นวันอังคารที่ 23 เดือนญุมาดา อัล-อูลา ปี ฮ.ศ. 1376 , หนังสืออะเนาะกุญจี ชุรฺฆอ เขียนเสร็จในวันที่ 21 เราะมะฎอน ปี ฮ.ศ. 1382 , หนังสือเปอนะวัรฺ บาฆี ฮาตี เขียนเสร็จวันที่ 7เราะญับ ปี ฮ.ศ. 1378 แต่อิมามอัฏ-เฏาะหาวีย (ร.ฎ.) เสียชีวิตไปตั้งแต่ ปี ฮ.ศ. 321ห่างกันเป็นพันปี อิมามอัฏ-เฏาะหาวียฺ (ร.ฮ.) ก็เกิดหลังจากท่านนบี (ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม) จากไปหลายร้อยปี หากจะถามหาสะนัดของหนังสือ 3 เล่ม ของชัยคฺอับดุลกอดิรฺ (ร.ฮ.) ก็ตัวของชัยคฺ อับดุลกอดิรฺ (ร.ฮ.) นั่นเองที่เป็นต้นสะนัด เพราะท่านเป็นผู้แต่งหนังสือทั้ง 3 เล่มนั้นเอาแค่นี้ก็พอแล้ว ไม่ต้องลากไปถึงท่านนบี (ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม) เพราะเป็นสะนัดของหนังสือที่ถูกเรียบเรียงขึ้นเขาถือกันว่าผู้แต่งคือต้นสายสะนัด ไม่ใช่เรื่องการริวายะฮฺหะดีษของท่านนบี (ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม)


ดังนั้นสายสะนัดหนังสือปะริสัยที่ผมสอน ผมเรียนกับครูแบบมุชาฟะฮะฮฺ (อ่านจากปากครู และผมอ่านให้ครูฟัง (อัล-กิรออะฮฺ อะลัชชัยคฺ) ครูของผมคือ ต่วนฆูรู หัจญียูสุฟ บิน มุฮัมมัด บิน สะลาม บิน อะมีน (โต๊ะกีหมิง) ท่านครูของผมเป็นศิษย์ของท่านอาจารย์การีม หลังสัน (บางชัน) เราะหิมะฮุลลอฮฺ และยังเป็นศิษย์ของอาจารย์อาบิดีน วิทยานนท์ (หลอแหล) เราะหิมะฮุลลอฮฺ ท่านอาจารย์อาบิดีน (ร.ฮ.) เป็นศิษย์ของท่านชัยคฺ อับดุลกอดิรฺ (ร.ฮ.) ที่นครมักกะฮฺ นี่คือสายสนัดของครูที่สืบถึงชัยคฺอับดุลกอดิรฺ (ร.ฮ.) ผู้แต่งหนังสือปะริสัย


และครูของผมก็ทันพบและได้ฟังชัยคฺ อับดุลกอดิรฺ (ร.ฮ.) ชัยคฺ อับดุลกอดิรฺ (ร.ฮ.) ยังเป็นผู้สอนที่มัสญิดหะรอม นครมักกะฮฺ ร่วมสมัยกับบาบออับดุลลอฮฺ บันนังกะบง (ปัตตานี) ซึ่งเป็นครูของครูผมอีกด้วย คือ ต่วนฆูรู หัจญียุสุฟ และต่วนฆูรู หัจญีกอเซ็ม นาคนาวา (ร.ฮ.) พี่ชายของผมคือ หัจญีซอและฮฺ บิน อะหฺมัด เสือสมิง และพี่เขยของผม หัจญีมูซา ริดมัด (ร.ฮ.) ทั้งสองเป็นศิษย์ของอาจารย์อาบิดีน (ร.ฮ.) โรงเรียนมะเซาะห์ (หลอแหล) และพี่เขยของผมก็คือครูที่สอนอัล-กุรอานและฟัรฎูอัยนฺให้แก่ผมที่โรงเรียนอิสลามอนุสรณ์ศึกษา บ้านป่า


พี่ชายของผม (อาจารย์อับดุลลอฮฺ เสือสมิง (ร.ฮ.) และอาจารย์การีม เสือสมิง) เป็นลูกศิษย์อาจารย์มุฮัมมัด มะหะหมัด (ร.ฮ.) อดีตจุฬาราชมนตรี ที่โรงเรียนมิฟตะหฺ บ้านดอน อาจารย์มุฮัมมัด (ร.ฮ.) เป็นศิษย์ของชัยคฺ อับดุลกอดิรฺ (ร.ฮ.) และครูของผม (ต่วนฆูรู หัจญียูซุฟ เสือสมิง) เป็นลูกศิษย์ของสัยยิด อะมีน (ร.ฮ.) ที่นครมักกะฮฺ สัยยิด อะมีน (ร.ฮ.) เป็นอาจารย์ของอาจารย์อาบิดีน (ร.ฮ.) และอาจารย์มุฮัมมัด มะหะหมัด (ร.ฮ.) ครูของผมจึงเป็นศิษย์ร่วมอาจารย์กับท่านทั้งสอง





ถ้านับสนัดครู (سندالشيوخ) ถึงชัยคฺ อับดุลกอดิรฺ อัล-มันดีลียฺ (ร.ฮ.) ผ่านอ.อาบิดีน (หลอแหล) ร.ฮ. นายอาลี เสือสมิงเป็นศิษย์ของศิษย์ของ อ.อาบิดีน (หลอแหล) คือรุ่น (เฏาะบะเกาะฮฺ) ที่ 3 เช่นเดียวกับเป็นศิษย์ของศิษย์อ.ยะห์ยา ลาติฟี (ร.ฮ.) เป็นศิษย์ของศิษย์อ.มุฮัมมัด มะหะหมัด (จุฬา) ร.ฮ. คณาจารย์ทั้งสามท่านเป็นศิษย์ของชัยคฺ อับดุลกอดิรฺ อัล-มันดีลียฺ (ร.ฮ.)


ชัยคฺอับดุลกอดิรฺ อัล-มันดีลียฺ (ร.ฮ.) เป็นศิษย์ของท่านต่วนฆูรู ปะดอแอ (ร.ฮ.) ที่นครมักกะฮฺ และบาบอหัจญีอับดุลลอฮฺ บันนังกะบง ก็เป็นศิษย์ของต่วนฆูรูปะดอแอ (ร.ฮ.) ที่ปัตตานี และบาบอหัจญีอับดุลลออฺ บิน หัจญีมุฮัมมัดศอลิหฺ บินวันอับดุลกอดิรฺหรือบาบออับดุลลอฮฺบันนังกะบงเคยเป็นศิษย์ที่เบอระมิง 10 ปี และเรียน-สอนที่นครมักกะฮฺ 22 ปี ได้รับฉายาว่า “ฮารีเมา ปะตานี” อาจารย์ของท่านที่นครมักกะฮฺได้แก่ สัยยิดอะมีน อัล-กุตุบียฺ , ชัยคฺยาซีน อัล-บาดานียฺ , ชัยคฺ หะสัน อัล-ยะมานียฺ , สัยยิด อะละวียฺ , โต๊ะชาฟิอียฺ กะเดาะห์ , ชัยคฺ อะหฺยาด บูฆุรฺ , ปะดอแอและหัจญีดาวอ์ บันดังกูจีล เป็นต้น


ลูกศิษย์ของ บาบออับดุลลอฮฺ บันดังกะบง ที่นครมักกะฮฺ คืออาจารย์มุฮัมมัด มะหะหมัด (ร.ฮ.) อดีตจุฬาราชมนตรี และส่วนหนึ่งจากลูกศิษย์ของท่านที่ปัตตานีคือ ครูของข้าพเจ้า 2 ท่านคือ ต่วนหัจญียูซบ เสือสมิง และต่วนอัจญีกอเซ็ม นาคนาวา (ร.ฮ.) ดังที่กล่าวมาแล้ว

หากจะถามว่าสายสะนัดหนังสือ ปะริสัย หรืออะเนาะกุญจีชุรฺฆอ และเปอนะวัร บาฆีฮาตี ที่ข้าพเจ้าสอนสืบถึงท่านชัยคฺ อับดุลกอดิรฺ อัล-มันดีลียฺ (ร.ฮ.) หรือไม่ ก็ตอบได้ว่าสายสะนัดครูนั้นถึงแน่นอนและหลายทางด้วย


แต่ถ้าจะถามว่าแล้วครูของข้าพเจ้าเรียนหนังสือ 3 เล่มนั้นจากครูของท่านแล้วครูของท่านเรียนจากชัยคฺ อับดุลกอเดร (ร.ฉ.) โดยตรงหรือไม่ ข้อนี้ไม่ยืนยัน เพราะเท่าที่รู้ท่านอาจารย์อาบิดีน หลอแหล (ร.ฮ.) เรียนฟิกฮฺกับชัยคฺอับดุลกอเดร (ร.ฮ.) ส่วนหนังสือทั้ง 3 เล่มนั้นถูกตีพิมพ์หลังท่านเขียนเสร็จตามที่ระบุมาข้างต้น ก็ไม่ทราบได้ว่าช่วงที่หนังสือเล่มนี้ตีพิมพ์นั้น ท่านอาจารย์อาบิดีน , อาจารย์มุฮัมมัด มะหะหมัด และอาจารย์ยะหฺยา ลาตีฟี (เราะหิมะฮุมุลลอฮฺ) อยู่ในช่วงใด ยังคงเรียนที่มักกะฮฺหรือว่ากลับมาตั้งปอเนาะแล้ว ข้อนี้ต้องสืบสวนทวนความต่อไป

والله اعلم بالصواب