وعليكم السلام ورحمة الله وبركاته
الحمد لله والصلاة والسلام على رسول الله وبعد : -
เลือดถือเป็นนะญิส และห้ามรับประทานโดยมติปวงปราชญ์ ส่วนขี้เพลี้ยนั้นเป็นสิ่งที่น่ารังเกียจ ( มักรูฮฺ ) เป็นขั้นต่ำ สูงสุดของขี้เพลี้ยคือเป็นที่ต้องห้ามรับประทาน เพราะเป็นส่วนเครื่องในสัตว์ที่ย่อยเป็นนะญิสแล้ว การที่แผงขายเนื้อวาง 2 อย่างนี้เอาไว้เผื่อลูกค้าที่ไม่ใช่มุสลิมเอาไปรับประทานเป็นการเอื้อประโยชน์แก่ลูกค้าในการรับประทานสิ่งต้องห้ามตามหลักของศาสนา ซึ่งถือเป็นเรื่องที่มุสลิมไม่ควรกระทำ และควรหลีกเลี่ยง เพราะเท่ากับสนับสนุนให้เขาทานในสิ่งที่ต้องห้ามทางอ้อม
ส่วนการอ้างว่า ถ้าไม่วางสิ่ง 2 อย่างนี้ลูกค้าที่ไม่ใช่มุสลิมจะไม่ซื้อเนื้อที่แผง ก็เท่ากับเอาสิ่งต้องห้ามมาบังหน้าเพื่อดึงดูดลูกค้า ซึ่งมุสลิมไม่สมควรกระทำอย่างยิ่ง ปล่อยให้ลูกค้าตัดสินใจเองดีกว่า ว่าจะซื้อหรือไม่ซื้อ ส่วนการวางเอาไว้เฉยๆ ใครจะเอาก็เอาไป อย่างนี้ไม่เรียกว่า ฮิบะฮฺ ตามหลักการของศาสนาเพราะขาดองค์ประกอบสำคัญ คือ คำเสนอให้ ( อีญาบ ) และคำสนองรับ ( เกาะบู้ล ) จึงเรียกว่าให้โดยการสมยอม และเป็นที่รู้กันตามหลักภาษาเท่านั้น และถ้ามีการให้ด้วยการทำข้อตกลงระหว่างสองฝ่าย คือมีคำเสนอให้ และคำสนองรับ ก็ถือว่าเป็นการให้เปล่า (ฮิบะฮฺ) ที่ใช้ไม่ได้ตามหลักศาสนา เพราะทรัพย์ หรือสิ่งที่จะเป็นฮิบะฮฺต้องเป็นสิ่งที่มีค่าตีราคาได้ เลือด สุกร และสุรา เป็นต้นไม่ถือว่าเป็นทรัพย์สินมีค่าที่ตีราคาได้ตามหลักการของศาสนา ( อัลฟิกฮุลมันฮะญียฺ 6/124 )
والله اعلم بالصواب