وعليكم السلام ورحمة الله وبركاته
الحمدلله والصلاة والسلام على رسول الله وبعد...؛
กรณีการนอนในช่วงกลางของเดือนเราะมะฎอนและหลับได้ระดับของการฝัน จะเป็นฝันหวาน มัน เค็ม ฝันจืดชืดหรือแม้กระทั่งฝันเปียก ไม่ถือว่าเสียศีลอดแต่อย่างใด เมื่อไม่เสียศีลอดก็ไม่จำเป็นต้องชดใช้ครับ (กิตาบ อัล-มัจญมูอฺ 6/350)
ส่วนกรณีของผู้ที่ร่วมประเวณี (จริงๆ ไม่ใช่ฝัน) ในตอนกลางวันโดยที่ตนถือศีลอด เมื่อจะถือศีลอดกัฟฟาเราะฮฺ 2 เดือนติดต่อกัน ให้เหนียตตามเงื่อนไขของการถือศีลอดฟัรฎู คือ เหนียตในเวลากลางคืน เจาะจงประเภทการถือศีลอด เป็นต้น โดยให้เหนียต (คือตั้งเจตนา มีสติรู้ตัว) ว่า “ข้าพเจ้าถือศีลอดกัฟฟาเราะฮฺเราะมะฎอนซึ่งเป็นวาญิบเหนือข้าพเจ้าเพื่ออัลลอฮฺตะอาลา” โดยต้องเหนียตทุกวันในช่วงเวลากลางคืน
กรณีถือศีลอดกัฟฟาเราะฮฺเนื่องจากผิดคำสาบานก็ให้พิจารณาดูว่า เป็นกรณีที่วาญิบต้องถือศีลอดกัฟฟาเราะฮฺ หรือเป็นกรณีที่มีสุนนฮฺหรือส่งเสริมให้ถือศีลอดกัฟฟาเราะฮฺแต่ไม่วาญิบ เพราะในเรื่องผิดคำสาบานมีประเด็นแตกต่างกัน บางกรณีเป็นวาญิบ ในขณะที่บางกรณีเป็นสิ่งที่ส่งเสริมเท่านั้น ถ้าเป็นวาญิบก็ให้ตั้งเจตนาว่า “ข้าพเจ้าถือศีลอดกัฟฟาเราะฮฺเนื่องจากผิดคำสาบานซึ่งเป็นวาญิบเหนือข้าพเจ้าเพื่ออัลลอฮฺตะลาอา”
หรือถ้าไม่ระบุในการตั้งเจตนาถึงสาเหตุของกัฟฟาเราะฮฺ (คือตรงประโยคที่ว่า “เนื่องจากผิดคำสาบาน”) ก็ถือว่าใช้ได้ในการเหนียตแล้ว เพราะไม่ถือเป็นเงื่อนไขตามมัซฮับอัช-ชาฟีอียฺ (อ้างแล้ว เล่มที่ 6/310) แต่ถ้าเป็นกรณีที่ส่งเสริมให้ถือศีลอดกัฟฟาเราะฮฺเนื่องจากผิดคำสาบานก็กำหนดไปว่าเป็นสุนนะฮฺ หรือไม่กำหนดก็ได้ ส่วนกรณีถือศีลอดกัฟฟาเราะฮฺเนื่องจากไม่สามารถจ่ายค่าเสียดัมม์ในการฝ่าฝืนกรณีต้องห้ามขณะทำหัจญ์เป็นต้น ก็ให้ตั้งเจตนาว่า “ข้าพเจ้าถือศีลอดกัฟฟาเราะฮฺซึ่งเป็นวาญิบเหนือข้าพเจ้า” เช่นกัน
والله أعلم بالصواب