الحمدلله والصلاة والسلام على رسول الله وبعد ؛
อวัยวะที่แยกออก -หมายถึงถูกตัดหรือขาด- จากสัตว์ที่มีชีวตนั้นจะมีฮุก่มเช่นเดียวกับซาก (مَيْتَه) ของสัตว์นั้นในการอนุญาตให้กินหรือห้ามกิน ดังนั้นอวัยวะที่ถูกตัดจากคนที่มีชีวิตนั้นจึงไม่อนุญาตให้กิน ถึงแม้ว่ามันจะสะอาดก็ตาม อวัยวะที่ถูกตัดจากแกะก็จะไม่ถูกกิน เพราะซากของแกะจะไม่ถูกกิน
ฉะนั้นสิ่งที่ถูกตัดจากแกะโดยที่มันยังมีชีวิตจึงเหมือนกับซากของมัน ส่วนแกะนั้นตัวมันสะอาด จะถูกเชือดและจะถูกกินเพราะมันมีชีวิต สิ่งที่ถูกตัดจากวัวในขณะที่มันมีชีวิตก็จะไม่ถูกกิน เพราะซากของวัว (ที่ตายเองโดยมิได้ถูกเชือด เป็นต้น) จะไม่ถูกกิน แต่วัวนั้นตัวของมันจะถูกกินได้ (เมื่อเชือด) เพราะมันมีชีวิต และสิ่งที่ถูกตัดจากปลานั้นจะถูกกิน เพราะปลาที่ตายนั้นจะถูกกิน และสิ่งที่ถูกตัดจากตั๊กแตนนั้นจะถูกกิน เพราะตั๊กแตนที่ตายนั้นจะถูกกิน เพราะตั๊กแตนที่ตายจะถูกกิน (คือกินได้) ตามทัศนะที่มีน้ำหนักของญุมฮูร -ส่วนฝ่ายมาลิกียะฮฺ นั้นไม่อนุญาตให้กิน- ดังนั้นอวัยวะที่แยกออกจากตั๊กแตนจึงเป็นที่ฮะล้าล
สรุป : สิ่งที่แยกหรือถูกตัดจากสัตว์บกทั่วไป ที่มีเลือดไหลจะไม่ถูกกิน (คือกินไม่ได้) ไม่ว่าเดิมของมันจะเป็นสัตว์ที่อนุญาตให้กินเนื้อของมัน เช่น แพะ แกะ อูฐ ควาย วัว หรือเดิมไม่ใช่สัตว์ที่อนุญาตให้กินเนื้อ เช่น สุกร ก็ตาม ซากของสัตว์เหล่านี้ทั้งหมดไม่อนุญาตให้กินโดยไม่มีข้อขัดแย้ง
ดังนั้นสิ่งที่ถูกตัดหรือขาดจากมันในขณะที่มันยังมีชีวิต เช่น หางวัว ที่ถูกรถชนจนขาดดังที่ถามมาไม่อนุญาตให้กิน เพราะมันมีฮุก่มเช่นเดียวกับซากสัตว์ (มัยตะฮฺ) ยกเว้นปลาและตั๊กแตน สิ่งที่ถูกตัดจากมันทั้งสองเป็นที่หะล้าล เพราะมีรายงานจากอิบนุ อุมัร (ร.ฎ.) ว่าท่านนบี (ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม) ได้กล่าวว่า : สิ่งที่ถูกตัดขาดจากสัตว์ในสภาพที่มันมีชีวิตอยู่ สิ่งที่ถูกตัดขาดจากมันนั้นคือ ซากสัตว์ (มัยตะฮฺ) รายงานโดยอิบนุมาญะฮฺ (นัยลุ้ลเอาฎ๊อร เล่มที่ 8 หน้า 146, อ้างจากอัลอัฏอิมะฮฺ วัซซะบาอิฮฺ ฟิล ฟิกฮิลอิสลามี่ย์ ; ดร.อบูสะรีอฺ มุฮำหมัด อับดุลฮาดีย์, ดารุ้ลอิอฺติซอม หน้า 296-297)
والله أعلم